Sport Stories

Deze week nam Andres Seppi afscheid van het professioneel tennis. De vraag is of het wel een afscheid was want hij niet kreeg de gelegenheid om z’n fans uit te zwaaien. Twee Italiaanse ATP250-toernooien weigerden hem een wildcard te geven. Schande! Arrivederci Andreas Seppi. Het bekt goed. Een gemiste kans voor de Toernooidirecteuren.

Zondag 16 oktober, stond ik samen aan de start van de Great Bruges (halve) Marathon samen met zeven collega’s en 3.108 andere sportievelingen. Voor de ene hun eerste event, voor de andere het zoveelste. Desalniettemin voor iedereen spannend op z’n eigen manier; de ene ging voor een toptijd, de andere enkel voor de ervaring. 3.116 unieke verhalen. Mijn verhaal lees je in deze blog. 

Antonio Nusa, Abakar Sylla, Jorne Spileers, Julien Duranville, Bilal El Khannouss, … allemaal jonge mannen die het voortreffelijk doen in eerste klasse. Er bestond twijfel over het toelaten van beloftenteams in de Belgische tweede klasse; ze zouden het niveau niet aankunnen en zorgen voor weinig toeschouwers. Toch begint de beslissing om de tweede klasse aan te vullen met beloftenteams z’n vruchten af te werpen. En dit op drie vlakken. Ten eerste doen deze ploegen het beter dan verwacht in de Challenger Pro League. Ten tweede maken de beloften een goede indruk als ze een kans krijgen in de A-kern. Tenslotte zijn ze minder snel geneigd om al snel naar het buitenland te trekken waardoor wij – de voetbalfan – langer kunnen genieten van talent dat op Belgische boden ‘gekweekt’ is.

Vorige week stond natuurlijk in het teken van één iemand in de Belgische media: Remco Evenepoel. Zijn wereldtitel stond terecht een hele week in de kijker. Remco was niet de enige fietsende Belg die me beroerde. Die andere fietsende Belgen die me opvielen, waren de deelnemers van de Één-reeks ‘De Klim van je leven’.

Vorige week maakte France Football Magazine bekend dat het vanaf dit jaar naast de Balon d’Or en vijf andere prijzen ook de ‘Socrates Award’ zal uitreiken. Deze prijs zal gegeven worden aan het beste sociale initiatief dat getrokken wordt door een voetballer.

Ik kan me nog goed de eerste keer herinneren dat ik supporterde voor Federer. Op 28 januari 2007 speelde hij de finale van de AO tegen Fernando Gonzalez. Mijn toen 10 jaar oude broer keek al een tijdje naar tennis en vroeg of ik mee wou kijken. We keken op de kamer van m’n ouders hoe Federer in 2u 20min komaf maakte met de Chileen en hoe hij zijn tiende Grand Slam pakte. Het was zijn eerste zonder setverlies. Pas veel later zou ik beseffen hoe speciaal dat eigenlijk was.

Remco werd op een straffe manier de koning van Spanje vorig weekend. Toch is er een troonsbestijging die me meer opviel. Die van Carlos Alcaraz naar het hoogste schavotje van het mannentennis.

Na alweer een drukke transferzomer is de transfermarkt volledig gesloten sinds vandaag. Miljoenen euro’s werden zoals altijd uitgegeven aan spelers om de selecties te versterken. In mijn ogen is de belangrijkste persoon in een club niet een speler maar de trainer. De transfer deze zomer in de Belgische eerste klasse is Wouter Vrancken naar Racing Genk en niet de Yaremchuk die van Benfica naar Club Brugge overkwam voor 16 miljoen euro. 

In 1997 maakte de tenniswereld kennis met Serena Williams, toen nog in de schaduw van grote zus Venus. Zij had iedereen al gewaarschuwd dat haar één jaar jongere zusje, Serena, nog beter zou worden dan zij toen was. Nu, 25 jaar, 37 Grand Slam-titels en 4 Gouden Medailles later, neemt het jongste Williams zusje afscheid van het proftennis. De tennisfan, moet afscheid nemen van één van de grootste kampioenen die de sport ooit meemaakte. 

De come-back van het jaar is wellicht Nadal zijn overwinning op de Australian Open van dit jaar. De Spaanse tennislegende wist na een lange blessure de finale te halen en kwam in die match terug van twee sets tegen nul om de grote favoriet voor de titel, Daniil Medvedev, te verslaan. Toch denk ik dat de overwinning van Borna Coric in het ATP 1000-toernooi van Cincinatti, waarmee hij van plek 152 naar plek 29 in de wereldranking springt, een stevige concurrent vormt voor de prijs ‘come-back of the year’. Als deze het niet haalt, is het alleszins een mooie nummer twee.